شاعر : رضا قربانی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل
برلـبـت غـیـر ثـنـا گـفـتن معبود نبود درصـدای تو بجـز نغـمـۀ داوود نبود
راه افتادی و من پشت سرت می‌گـفتم یـادگـار حـسنـم رفـتـن تو زود نـبود؟
سرزدم خیـمهبهخیمه ولی اندازۀ تو هرچه گشتم بخدا یک زره و خوود نبود
وسط معـرکـه تا خـاک به پا شد گـفتم اینکه افتاد زمین قاسم من بود؟!نبود؟! خس خس سینۀ تو روضۀ مادر میخواند کـاش راه نـفـست اینهمه مسـدود نبود کفنت پیرهنت گشته وشکرش باقی است قـاتـلت در طلب پیـرهـن وسـود نبود
قد وبالای تو را شکل عمویت کردند اربـاً اربـا شده هم اینهمه مفـقـود نبود